Słoń – Ostatnia Chwila

(Intro)
To jest ostatnia chwila, nadchodzi koniec
Ja ci to uświadomię synu zanim sam spłonę
To jest ostatni moment, który zobaczysz za życia
Cywilizacja, która wisi na ostatnich niciach
Nie szukaj ukrycia albowiem nadchodzi koniec
Ja ci to uświadomię synu zanim sam spłonę
To jest ostatni moment, który zobaczysz za życia
Nadchodzi ostatnia chwila, zacznij odliczać

To jest jedna z przepowiedni zaszyfrowanych w runach
To ostatnia chwila świata, który właśnie umarł
Suma wszystkich strachów, upadła ludzka duma
Masowa histeria rozprzestrzenia się jak dżuma

(Verse 1)

Ognista łuna w miastach pozbawionych prądu
Woda z topniejących lodów zalała większość lądu

Dzień ostatecznego sądu, nadszedł Armagedon

To koniec tych bogatych i tych pogrążonych biedą
Pęka beton, miliony ludzi szuka ratunku
Człowiek dołączył do listy zagrożonych gatunków
Politycy uciekli do bunkrów, rząd upada
Jak Beatus
przepowiadam nadchodzący koniec świata
Nuklearna zagłada, dzisiaj Watykan spłonie
Ludzie na całym świecie w modlitwie składają dłonie
Nadszedł koniec hipokrytów, Bóg nie ochroni
Bo dopiero w chwili śmierci przypomnieli sobie o nim

Dzwoni syrena niczym trąby aniołów

Jutra nie ma, jest świat sprowadzony do popiołu
Topi się ołów, całe miasta stoją w płomieniach
A wszystko co powstało z prochu, w proch się zamienia

Matka ziemia dokonała aborcji na swych dzieciach
W podzięce za niszczenie jej dóbr przez stulecia
Nie ma dokąd uciekać, nie ma ratunku dla nas
Oto nowy rozdział w apokalipsie świętego Jana

(Verse 2)

Smród siarki i chemikalia, które w oczy gryzą
Scena walki, ciągnąca się aż po sam horyzont
Koniec jest bliski
W tym czasie politycy liczą straty i zyski
Pociski artylerii jak grad trzęsący ziemią
Trwające od pokoleń walki afrykańskich plemion
Jak demon, mordercze instynkty, które w nas drzemią
Tu życie ludzkie na ogół bywa niewielką ceną
Pieniądz dyktuje warunki temu okrutnemu światu
Ludzkie szczątki w bezlitosnym procesie rozkładu
Jak w oblężeniu Stalingradu, nie licz na cud
Do kanibalizmu zmusza ludzi nieustanny głód
Bliski Wschód, tu wojna toczy się od stuleci

Matki klęczące w kałużach krwi własnych dzieci
Armie naprzeciw siebie, bracia zabijają braci
Gdzie dwóch się bije trzeci korzysta a czwarty traci
Politycy kładą nacisk na rozwój w militariach
Powstaje kolejna armia, którą dowodzi wariat
To są realia synu, a nie filmowa fikcja
Masowe groby, gwałty i ostra amunicja
Z całej naszej populacji przetrwa tylko paru
Człowiek skitrany w gruzach, jak jebany karaluch
Wśród toksycznych oparów zasłaniających blask słońca
Ostatnie ludzkie życie samotnie dobiegnie końca