Słoń – Sierść

(Zwrotka 1)
W pierwszy dzień wiosny biegłem przez las, podczas treningu do półmaratonu
Dobiegły z krzaków mi skowyty psa, więc się zatrzymałem, by spojrzeć, czy pomóc
Dobrze, że noszę ze sobą gaz, bo chyba nie po kolei miał w głowie
Jak się zbliżyłem, podrapał mi twarz, dostał pieprzówką i uciekłem w porę
Już cztery noce nie mogę spać, wymioty, dreszcze z gorączką
Zastrzyk na wściekliznę lekarz mi dał, na L4 muszę odpocząć
Może to Covid, choć nie wiem jak, skóra mnie swędzi, jakbym miał ospę
I zamiast stracić węch oraz smak, wszystko odczuwam jakby w chuj mocniej
Siedzę w oknie, biorę wdech, mam zmysły wyostrzone, niczym sierp
Ze stu metrów czuję w śmietniku pleśń, słyszę z bloku obok czyjś śmiech
Co mi jest? wciąż chcę jеść, ciągnie mnie do surowych mięs
Krążę po kawalercе jak sęp, a w nocy zaczynam widzieć, jak w dzień
Niczym pies wącham pod drzwiami, czuję, że sąsiadka dostała okres
Zacząłem unikać kolegów z pracy i większość czasu spędzam samotnie
Z czwartku na piątek też dziwna sprawa, bo był otwarty balkon na oścież
Wszystko musiałem oddać do prania, bo miałem brudną od błota pościel

(Bridge)
Kły niczym sople lśnią w blasku księżyca (księżyca)
Czuję jak rośnie we mnie zwierzęca dzicz (dzicz)
Dzisiaj znów nikt w nocy wrzasków nie słyszał (nie słyszał)
W poszukiwaniu mięsa węszę jak psy

(Refren)
Czuję sierść, (ej, ej) – zły wpływ księżyca
Czuję sierść, (ej, ej) – zły wpływ księżyca
Czuję sierść, (ej, ej) – zły wpływ księżyca
Czuję sierść, (ej, ej) – zły wpływ księżyca

(Zwrotka 2)
Budzę się rano, urwany film, co to za miejsce, co to za strych?
Głowa mi pęka, los ze mnie drwi, znowu to samo, nie mam już sił
W żołądku strach jak gniazdo żmij, do oczu znów napływają łzy
Ściany pokryte śladami krwi, ponownie wczoraj śnił mi się wilk
Mam na sobie strzępy ubrań, znów cuchnę jak mokry pies
Znów mnie bolą zęby, kurwa, błagam, powiedz, co mi jest?
Wokół leżą jakieś szczątki, jakby ktoś na minę wszedł
Znajduję w kieszeni spodni bliżej nieokreślony mięsny strzęp
Wyczuwam śmierć, drażni mi nozdrza, paniczne myśli się staram odganiać
Muszę stąd uciec, do domu się dostać, cicho jak mysz przemykam po bramach
Modlę się, błagam, niech cały ten koszmar w końcu się skończy, chcę żyć jak kiedyś
A znów mówili dziś w wiadomościach, że po mieście nocą poluje drapieżnik
Znów znaleźli ciało w krzakach, pokazują krwawą sieczkę
Rzecznik policji zakłada, że to był wygłodniały wilk lub niedźwiedź
Labradory gubią zapach, wszystkie służby tropią bestię
Mówią, że przemieszcza się po dachach, a ja zastanawiam się, kim jestem